Światło wzeszło

Te słowa dotykają mnie bardzo osobiście: „mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło”. Ja jestem tym mieszkańcem. Cienistą krainą może stać się codzienność, gdy jakiś smutek z powodu grzechu mojego lub innych zaciemnia widoczność. Smutkiem napawa też widok słabości człowieka, który mógł być lub był autorytetem. Człowieka, o którym mieliśmy dobre zdanie, ufaliśmy mu – a on wykonuje nagle „fałszywy” ruch. Można wtedy zamknąć się w goryczy i zniechęceniu. Można też zwrócić się całym sobą do jedynej Światłości, która nie zna zachodu: „Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnia.” (J 1,5). Jezus Chrystus jest Światłem świata, kto idzie za Nim nie chodzi w ciemności, ale ma światło życia. Jesteśmy dziećmi tej Światłości, jesteśmy zrodzeni do nadziei, która nie zawodzi. „Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? (…) Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.” (Rz 8, 35.37).

 
Bliskie jest Królestwo Niebieskie

Jezus ogłasza, że oto rozpoczyna się czas panowania Boga. Śmierć zostanie zwyciężona, grzech pokonany, a zapowiedzią tego są znaki wyzwolenia: przywrócone zdrowie, uwolnienie od złych duchów. Zapowiedź zwycięstwa Krzyża. Byśmy już nie żyli jak niewolnicy, ale jak ludzie wolni. Tam, gdzie rozciąga się panowanie Boga, człowiek i świat jest ochroniony i ocalony w swoim pięknie i godności. Jeśli pozwalamy, by Chrystus wkroczył w nasze życie, pozwalamy, by stało się ono Życiem w pełnym tego słowa znaczeniu.

Dlaczego Kościół

Bóg powierza sprawy swojego panowania ludziom. Jezus zaprasza Piotra, Andrzeja, Jana, Jakuba i pozostałych, by poszli za Nim. Oto początek nowej wspólnoty, która ma urzeczywistniać pośród siebie panowanie Boga. Wspólnoty, która ma stać się miejscem doświadczania Bożego zbawienia. Jest to wspólnota świętych i grzesznych zarazem. Jezus zapraszając nas do wspólnoty Kościoła nie obiecuje nam, że będzie to grupa idealna, ale obiecuje nam, że to właśnie w niej doświadczymy Jego miłosierdzia.

W Kościele spotykam Chrystusa Zmartwychwstałego w Jego Ciele i Krwi, w Kościele doświadczam odpuszczenia grzechów, w Kościele wreszcie uczę się, co znaczy kochać siebie i braci.

Komentarze