Kim oni są? Katolicy, których nie widać w kościele! Czy można ich w ogóle tak nazwać? Często słyszymy: „nie chodzę do kościoła, bo modlić mogę się w domu". Owszem można, a nawet powinno się modlić w domu, ale to nie wystarczy. Podczas Mszy Świętej Chrystus oddaje nam się cały! Na każdej Eucharystii przeżywamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie Najwyższego i co najważniejsze - możemy Go przyjąć, w żywej postaci, do swojego serca.

Kolejne zarzuty to: „Kościół to instytucja, nie można się tam śmiać, a poza tym ksiądz z mojej parafii jeździ nowym autem". Takie argumenty ludzi, którzy przecież nazywają siebie katolikami są absurdalne. Człowiek nie idzie do świątyni, bo woli obejrzeć najnowszy odcinek serialu w telewizji. A jak już przychodzi, w czasie świąt, to zwraca uwagę tylko na to, ile kosztowało ogrzewanie, co myśli sąsiad i czy dobrze się ubrał. Męczy się przez godzinę, zagubiony bo babcia kazała mu tutaj stać.

Z drugiej strony brak mu odwagi, aby powiedzieć, że jest ateistą. Z tradycji, a może raczej z przyzwyczajenia nazywamy się katolikami, a tak naprawdę nie wiemy, że Pismo Święte podzielone jest na księgi, a na każdym z krzyży Chrystus ma lekko otwarte oczy, bo patrzy ciągle na nas swoim miłosiernym wzrokiem. Nowy samochód księdza, który przecież ciężko pracuje, nierzadko ma wsparcie rodziny, a może oszczędzał przez kilka lat wzbudza tyle negatywnych emocji. Przecież ksiądz to też człowiek! Tak jak wielu mężczyzn - lubi mieć cacko w garażu. Przecież nie dla księdza chodzimy do kościoła. Poza tym w większych miastach można wybrać Mszę i parafię, w której będziemy praktykować swoją wiarę, jeżeli ksiądz w poprzedniej aż tak nam przeszkadza w skupieniu na tym, co najważniejsze.

To, że w kościele nie można się śmiać, duchowni śpią w trumnach(!), a na ścianach na plebanii wiszą jedynie krzyże też jest absurdem! Niestety są ludzie, którzy mają takie błędne wyobrażenie o kościele. A wystarczy iść choćby raz na rekolekcje czy spotkanie wspólnotowe, a okaże się, że można i żartować i porozmawiać na wiele ciekawych tematów. Taki „katolik" szuka na odczepnego szybkiego, usprawiedliwiającego jego brak wiedzy i lenistwo argumentu. Sądzę, że ludziom jest tak po prostu wygodniej żyć. Nie muszą się zagłębiać, deklarować wiary lub jej braku. W dobie dzisiejszego konsumpcjonizmu człowiek żyje tak szybko i na tyle przewrotnie, że myśli tylko o chwili, w której żyje i o tym, aby mieć i posiadać coraz więcej.

„Pamiętaj, abyś dzień święty święcił" - to przykazanie, a tych nie można pomijać w swojej wierze. Myślę, że większość tego typu problemów bierze się z tego, że ludzie współcześni nie zastanawiają się nad swoim życiem. Obładowują się tylko nadmiarem obowiązków. Wtedy nie potrzeba przemyśleń i głębszego zastanowienia się nad egzystencją człowieka. Dopóki ich życie nie „przewróci się do góry nogami", nie poczują pustki w sercu i braku sensu tego, co robili do tej pory. Wszystko może wydawać się idealne, a życie poukładane, ale tak naprawdę odetchniemy pełną piersią dopiero wtedy, gdy Bóg będzie zajmował pierwsze miejsce w naszym życiu, bo wtedy cała reszta będzie na właściwym miejscu.

Nie nazywajmy się z lenistwa katolikami! Wierzmy tak, abyśmy mogli szczycić się tym, że Jezus jest naszym przyjacielem!

Magdalena Kuchta

Komentarze