| Komentarz do czytań XXV niedzieli w ciągu roku |
Iz 55,6-9 * Flp 1,20c-24 * Mt 20,1-16a
„Nikt nas nie najął” – ile w tym powiedzeniu może być ukrytej bezradności, poczucia klęski, nieprzydatności. Jest to też, patrząc w szerszym kontekście – historia Izraela i pozostałych narodów.
Pracownicy ostatniej godziny
Dobra Nowina dla tych, którzy się martwią, że jeszcze tak niewiele uczynili dla Królestwa Bożego. „Nikt nas nie najął” – ile w tym powiedzeniu może być ukrytej bezradności, poczucia klęski, nieprzydatności. Jest to też, patrząc w szerszym kontekście – historia Izraela i pozostałych narodów. Izrael wezwany od pierwszej godziny, poganie jako ostatni – dla wszystkich Bóg przygotował Królestwo. Dla wszystkich jest ta jedyna droga, o której pisze św. Paweł: „Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele, czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus”. W Chrystusie wszyscy, zarówno Żydzi jak i poganie możemy rozpoznać, że „Bóg jest dobry i czyni ze swoim to co zechce”.
Mentalność starszego brata
Dwie wypowiedzi, jakże bliskie sobie: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekotę” oraz „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi”. Tyle lat jestem w tej wspólnocie, tyle pracy włożyłem w to dzieło, od lat troszczę się o tę grupę… itd., itp. Pretensje „starszego brata”, że przyszedł ktoś nowy znacznie później, a tyle mu się udaje, tak go ludzie doceniają, nawet Bóg zdaje się traktować go lepiej, niż mnie. I tak gorycz i żal w sercu zabijają powoli radość ze służby, owocują sarkazmem, złośliwością, szyderstwem, frustracją. Zaciera się Obraz Ojca, bo Jezus staje się daleki. Jak wrócić? Leczyć swoje serce Słowem Boga, przypominać samemu sobie: „cóż masz, czego byś nie otrzymał?” (por. 2 Kor 9,6-7), cieszyć się, że Bóg jest dobry, wychwalać Go w Jego hojności i miłosierdziu, i wreszcie ucieszyć się naprawdę swoim bratem, siostrą. Ujrzeć w nich Boże piękno i działanie. I samemu w końcu dojść do takiego zjednoczenia z Chrystusem, by jak św. Paweł powiedzieć: „żyć w ciele – to dla mnie owocna praca”, praca, która jest źródłem mojego szczęścia.
Profil na FB
