Uroczystość Wszystkich Świętych, którą każdej jesieni przeżywamy jest wbrew pozorom bardzo radosna. Dlaczego? To imieniny wszystkich świętych. To dzień życia i radości, dzień chwały Bożej, która jaśnieje w świętych. Odkąd powszechnie nazwano datę 1 listopada „Świętem Zmarłych”, skrzywdzono Uroczystość Wszystkich Świętych, która jest dniem zwycięstwa i życia! Dziś  wspominamy tych wszystkich, którzy zwyciężyli, którzy otrzymali życie wieczne!

         W nauce i praktyce Kościoła 1 listopada to „Święto Żyjących”, to święto tych, którzy wpatrują się w niebie w oblicze Boga, którzy otrzymali od Boga nagrodę życia wiecznego. To nie pusty i pogański Halloween, który niektórzy importują z Zachodu. W tym dniu Kościół na całej ziemi wspomina wielką wspólnotę świętych, którzy są zjednoczeni z Bogiem i nam towarzyszą. Są blisko nas i wpierają nas. To oznaczają słowa w wyznaniu wiary wierzę w świętych obcowanie, czyli wierzę we wspólnotę ze świętymi. Komunia między osobami świętymi (KKK 948; 957-959).

         Przypominamy sobie jak tą prawdę pięknie wyraził Papież Benedykt XVI, w dniu pogrzebu Jana Pawła II, gdy mówił: Możemy być pewni, że nasz umiłowany Papież stoi obecnie w oknie domu Ojca, spogląda na nas i nam błogosławi (8.04.2005). Wszyscy święci towarzyszą nam. Są z nami i wspierają nas w drodze. Są naszymi patronami!

 I. Znani i nieznani święci

 Wspominamy dziś znanych świętych: Maryją i Józefa; Piotra i Pawła, Jana i Jakuba; Mateusza i Andrzeja; Szczepana i Tomasz; Stanisława i Magdalen; Bernadetę i Teresę; Augustyna i Franciszka, Wojciecha i Maksymilian. Wspominamy świeckich świętych Ludwika, Kazimierza, Monikę, Jadwigę, Elżbietę Węgierską; świeckich błogosławionych m.in. bł. Edmunda, bł. Joannę i wielu wielu innych świętych i błogosławionych - tej ziemi. Oni są obecni wśród nas! Oni są przy nas! Oddajemy im cześć w roku liturgicznym i modlimy się do naszych patronów a dziś w sposób szczególny im dziękujemy! Jaka jest ich rola w historii Kościoła?

Święci są w dziejach po to, ażeby stanowić trwałe punkty odniesienia na tle przemijania człowieka i świata. To, co się w nich wyraża, jest trwałe i nieprzemijające. Świadczy o wieczności. Z tego świadectwa stale na nowo czerpie człowiek świadomość swego powołania. W tym kierunku święci prowadzą Kościół i ludzkość. (Jan Paweł II, Audiencja 11.10.1982).

         W uroczystość Wszystkich Świętych wspominamy także świętych nieznanych, nie ogłoszonych. Wspominamy bezimiennych świętych, których imiona zna tylko Bóg. Wspominamy święte matki, świętych ojców, kapłanów i zakonników, dziewczęta i młodzieńców, którzy prowadzili zwykłe życie, jak my a teraz cieszą się zbawieniem wiecznym w niebie. Osiągnęli nasz cel – niebo (por. KKK 1023n).

Taki cel wskazują nam swoim świetlanym przykładem liczni bracia i siostry, których w ciągu stuleci Kościół uznał za świętych i błogosławionych, aby byli dla nas wzorami i przewodnikami. Dzisiaj prosimy ich o wspólne wstawiennictwo, aby każdy człowiek otworzył się na miłość Boga - źródło życia i świętości. (Jan Paweł II, "Anioł Pański", 1.11.1999).

Wśród świętych i zbawionych są twoi rodzice, rodzeństwo, krewni, przyjaciele i znajomi. Ci, co chodzili z tobą do szkoły, studiowali, pracowali, siedzieli w jednej ławce w kościele, byli sąsiadami. Przypominamy sobie teraz ich twarze, ich słowa i czyny. Cieszą się już jak śpiewamy – wiecznym odpoczynkiem, świętość wieczna im świeci i nieustannie wstawiają się za nas u Ojca (KKK 956). Oni mieli takie same problemy – jak my. Te same zmartwienia i smutki, ale szli i doszli do portu wiecznego zbawienia. Oni są także z nami! Towarzyszą nam w drodze!

Wspominamy wszystkich świętych, których ciała spoczywają na świętej ziemi cmentarza. Dziś w dowód naszej miłości gromadzimy się przy naszych krewnych i bliskich na cmentarzach, przynosimy im kwiaty i świece – wyrażamy pamięć i wdzięczności. Wspominamy ich życie i rozmawiamy z nimi. Ta pamięć o przodkach niech trwa i w miłości jednoczy rodziny!

 II. Przeszli przez wielki ucisk

 Nasi święci przodkowie, nasi zmarli, nie mieli życia usłanego różami. Przeciwnie, cierpieli, walczyli o Polskę, o prace, o rodzinę a w ostatniej chwili życia trafili w otwarte ramiona Chrystusa - dawcy życia wiecznego.

Wspólnota świętych znanych i nieznanych ciągle się powiększa i nikt nie może jej policzyć. Sam Jan Paweł II, ogłosił 478 świętych i 1318 błogosławionych. Do nieba każdego dnia przybywają nowi ludzie – jak mówi dziś św. Jan – przychodzą z różnych narodów, ludów i języków (Ap 7, 9). Liczba świętych jest coraz większa. Św. Jan mówi, że święci przychodzą z wielkiego ucisku (Ap 7, 14), czyli przeszli przez doświadczenia, zmaganie, trud i cierpienie. Mówił o tym Chrystus, przez wiele ucisków trzeba nam wejść do życia wiecznego (Dz 14, 22). Oni, przeszli przez tą wąską ścieżkę ewangelicznych wymagań, przez wyrzeczenia, ofiarę i poświęcenie – ze względu na wyższe wartości, wieczne wartości!

Świętość zdobywa się ofiarą, nie ma tu miejsca na żadne kompromisy, trzeba być wiernym - do końca, nawet za największą cenę (Jan Paweł II, Elbląg 6.06.1999). Tej wierności uczą nas święci i błogosławieni.

Błogosławiona żona i matka czworga dzieci Maria Beltrame Quatrocchi, oczekiwała dziecka i była bliska śmierci. Lekarze namawiali ją do aborcji, ale ona ryzykując życie - urodziła je – a gdy dziecko dorosło zostało księdzem. Maria i jej mąż Alojzy, zostali wspólnie ogłoszeni błogosławionymi przez Jan Pawła II. Bóg oczekuje wierności i wytrwałości.

Nasi święci, idąc przez życie opłukali swoje szaty, czyli oczyścili się z grzechu i we krwi Jezusa się wybielili, czyli uświęcili. Dziś dają nam dowód na to, że świętość jest dostępna dla nas. Nasze matki, ojcowie, babcie, dziadkowie, krewni znani i nieznani – dają nam przykład jak przechodzić przez ucisk i cierpienie – jak iść do zwycięstwa!

Święci i błogosławieni ukazują nam drogę do tego zwycięstwa, które w dziejach człowieka odnosi Bóg. W Jezusie Chrystusie człowiek powołany jest do zwycięstwa: do takiego zwycięstwa, jakie odniósł ojciec Maksymilian i Brat Albert, ojciec Rafał i matka Urszula - w stopniu heroicznym. Jednakże do takiego zwycięstwa powołany jest każdy człowiek. I powołany jest każdy Polak, który wpatruje się w przykłady swoich świętych i błogosławionych. (Jan Paweł II, Kraków 22.06.1983).

A zatem naśladujmy świętych! Z nich bierzmy przykłady a nie ze świata. Św. Paweł mówi: nie bierzcie wzoru z tego świata (Rz 12, 2). To święci uczą nas jak żyć. Twój święty patron, nasi przodkowie - uczą nas jak żyć! Warto więc wspominać ich życie, aby przekonać się, że świętość jest w naszym zasięgu.

         Św. Mateusz Talbot – był alkoholikiem, walczył z nałogiem pijaństwa i w końcu zwyciężył.

Św. Małgorzata z Kortony - była prostytutką, kobietą lekkich obyczajów, ostatecznie została świętą.

Bł. Aniela Salawa, która zmarła w 1922 roku, była zwykłą sprzątaczką. Jest pochowana w Krakowie, w kościele Franciszkanów.

Wszyscy święci, których dziś wspominamy, nie przemijają, Święci wołają o świętość (Jan Paweł II, Stary Sącz 16.06.1999). Świętość jest dostępna dla każdego człowieka, bez wyjątku, ponieważ - jak mówi św. Paweł – wolą Bożą jest wasze uświęcenie (1 Tes 4, 3). Wszyscy więc chrześcijanie zachęcani są i zobowiązani do osiągania świętości i doskonałości własnego stanu (KK 42). Taki jest zamiar Boży wobec nas, abyśmy byli święci. Powołanie do świętości dotyczy każdego. Bóg wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem (Ef 1, 4).

III. Uświęcać się podobnie jak On jest Święty

Św. Jan zachęca nas dzisiaj abyśmy naśladowali świętość Boga. Każdy kto pokłada w Nim nadzieję uświęca się podobnie jak on jest Święty. Bóg nas uświęca, z miesiąca na miesiąc, z roku na rok. Może tego nie widzisz od razu, ale z czasem możesz zobaczyć, że coraz bardziej kochasz - jak Bóg, że wybaczasz - jak Bóg i w ten sposób uświęcamy się - na podobieństwo Boga samego.

Współczesny świat chce zniechęcić chrześcijan. Przedstawia naszą wiarę jako niemodną, przestarzałą, zacofaną. Niektórzy katolicy poddają się i chcą dostosować się do świata. Nie można się na to godzić. Słowo Boże jest niezmienne: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty (Kpł 11, 45). To dążenie powinno nas ożywiać, to pragnienie życia uczciwszego, gorliwszego, pobożnego, powinno nas pociągać - a nie przeciętność, obojętność i powierzchowność.

Dlatego powtarzamy za św. Pawłem: Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha (Rz 12, 11). Nie poddawaj się, gdy przyjdzie pokusa zniechęcenia. Nabierz ducha, gdy przyjdzie pokusa rezygnacji. Nie trać nigdy nadziei – przed tobą - życie wieczne! Trzeba przypominać sobie ten cel, aby nie osłabnąć w drodze. Co było siłą świętych? Na czym oni budowali swoje życie?

IV. Ufna pewność nagrody

Święci i błogosławieni są to ludzie - tacy jak każdy z nas - którzy tą drogą szli w ciągu swego ziemskiego życia i którzy doszli. Ludzie, którzy życie swoje budowali na skale (...) Co jest tą skałą? Jest nią wola Ojca, która wyraża się w Ewangelii, zwłaszcza w Kazaniu na górze, w ośmiu błogosławieństwach." (Jan Paweł II, Tarnów 10.06.1987).

Chrystus dziś w Błogosławieństwach przypomina nam wartości, które prowadzą do świętości. Ukazuje Konstytucję Królestwa Bożego, której jest autorem i najlepszym wykonawcą. Błogosławieństwa zawierają warunki wejścia do Królestwa Bożego. Należą do nich: wolność od rzeczy materialnych; smutek z powodu grzechu i niesprawiedliwości; cichość; troska o sprawiedliwość; miłosierdzie; czystość; pokój; wytrwałość w prześladowaniach za Ewangelię.

Z zatem dbaj o pokój w rodzinie, o zgodę i jedność. Niech ustaną wszystkie gniewy i spory, a pośrodku nas niech będzie Chrystus. Zachowuj sprawiedliwość, czystość i miłosierdzie. Dochowaj wierności aż do śmierci. W ten sposób możesz naśladować Chrystusa, który dał przykład jak  wprowadzać pokój, jak być miłosierny, czysty, sprawiedliwy, wolny i wierny aż po krzyż. Chrystus pozostawił nam wzór, abyśmy szli za Nim, jego śladami (1 P 2, 21).

Naśladuj Go, nie tylko w kościele, ale i w pracy, w szkole i w domu, jak mówi św. Piotr: w całym(1 P 1, 15). Świętość to naśladowanie Chrystusa! Nie ma życia chrześcijańskiego bez Chrystusa, nie ma świętości bez Chrystusa! On jest wzorem w uświęcaniu. postępowaniu świętymi bądźcie

Świętość jest więc szczególnym podobieństwem do Chrystusa. Jest podobieństwem przez miłość. Poprzez miłość trwamy w Chrystusie, tak jak On sam poprzez miłość trwa w Ojcu. Świętość jest podobieństwem do Chrystusa w Duchu Świętym (Jan Paweł II, Kraków 22.06.1983).

Nie ma wątpliwości od kogo mamy się tego uczyć? Uczcie się ode mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych (Mt 11, 29). On nas uczy dzisiaj Błogosławieństw i zachęca do naśladowania. Ale obiecuje także nagrodę. Mówi, że ci, którzy - jak wszyscy święci - spełnią jego wskazania: będą pocieszni; będą nasyceni; miłosierdzia dostąpią; Boga oglądać będą; wasza nagroda wielka jest w niebie. Chrystus dotrzymał słowa i nagrodził świętych – życiem wiecznym. Wobec nas także dotrzyma słowa. Chrystus wynagrodzi wierność i wytrwałość w trudnościach. A gdy zakończy się czas ziemskiej wędrówki otrzymamy przygotowane przez niego miejsce w niebie (J 14, 2).

Święci Apostołowie i uczniowie – módlcie się za nami.

Święci Męczennicy – módlcie się za nami.

Święci Biskupi, kapłani, zakonnicy – módlcie się za nami.

Święci świeccy – módlcie się za nami.

Komentarze